“Doortrappen, niet opgeven!”, de stem herkende ik niet. Verdwaasd en dronken van vermoeidheid stop ik met het eindeloos uitspreken van het zinnetje “Streepje voor streepje” in mijn hoofd en het zingen van “Ik ben nog lang niet moe hoehoehoehoehoe”. Terwijl de zweetdruppels van mijn hoofd afsijpelen, richt ik me op. Ik kijk niet meer naar de strepen op de weg en ik zie mensen die me aanmoedigen. Ze roepen nogmaals mijn naam en sporen me aan om door te blijven gaan. Zo gaat het de hele klim door, 14 kilometer lang, tot boven bij de finish. De Alpe d’HuZes, het was een van de mooiste dagen uit mijn (nog relatief korte) leven, maar wat ik daar allemaal gevoeld heb, zal ik nooit vergeten.
Ik besloot om deze column te wijden aan het gevoel dat leeft rondom dit evenement. Al schrijvende kom ik erachter dat überhaupt het schrijven van een eerste column me zwaarder valt dan gedacht, maar wat nog lastiger blijkt te zijn, is om de sfeer van de Alpe d’HuZes in woorden uit te drukken.
Dit jaar was ik mee als supporter en ik besloot om hulp te vragen bij medesupporters. Ik stelde hen de vraag: “Hoe zou jij deze week beschrijven?” Ietwat overrompeld door de vraag kreeg ik telkens de eerste reactie “Je kan het niet uitleggen als je er niet bent geweest.”
En eigenlijk ben ik er na veel nadenken achter gekomen dat juist dat, het feit dat je het niet in woorden uit kan drukken, het mooiste is aan het evenement. Je bent erbij, je voelt het, je ziet de verzuring op de gezichten van de deelnemers, je ruikt het zweet, maar wat vooral overheerst, is het gevoel van saamhorigheid, samen met elkaar in de strijd tegen de verschrikkelijke ziekte waar zoveel mensen mee te maken krijgen. De Alpe zorgt ervoor dat je elkaar wilt helpen, het haalt het beste in mensen naar boven. Je wilt met elkaar de wereld een stukje beter maken.
Bij de Alpe noemen we iemand een duwtje in de rug geven een ‘Hermannetje’. Hoe mooi zou het zijn als we dat ook meenemen in ons dagelijks leven hier in Klarenbeek, grofweg 1063 kilometers daarvandaan. Als het daar kan, met duizenden onbekenden bij elkaar, dan kunnen wij het in ons prachtige dorp ook.
Jan Groot Koerkamp
Jan (24) is leraar Nederlands en fietste de Alpe d’HuZes in 2022.
